اینجا اولین جایی بود که شروع کردم به نوشتن واسه همین یه جورایی حس دیگه ای بهش دارم
چیزی مثل
حس وطن
حس خوب خونه
مثل زبون مادری
مثل اولین عشق
مثل هر چیزی که تورو از خود هر روزی جدات میکنه و به خود تازه یافته ی قدیمی ات هدیه میده
پ.ن: دوباره برگشتم! ببینم میتونم دوباره بنویسم؟ (شایدم کمی متفاوت)
پ.ن2: دلم همه دوستای قدیمی رو میخواد, همه اونایی که میرفتم و میخوندمشون و لمس میکردم که دارم بالاتر میرم , دلم همه دوستای وبلاگی رو میخواد , همه اونایی که فقط وبلاگ ارضاشون میکرد
سلام
خداروشکر امیدتون ناامید نشد!
من هم انچنان فعال نیستم اما هنوز هستم خداروشکر.
ماه مبارک رمضان بر شما مبارک باشه.
خدارو شکر , ولی شما یکی از چندین دوستی هستی که هنوز حضور داره حتی اگه کمرنگ!
به هر حال ممنون بابت اومدنت دلگرم شدم