ثبات در زندگی

امروز داشتم با یکی از دوستان قدم می زدیم و صحبت میکردیم که ازم پرسید "تو چه خبر؟ چکار میکنی؟ پروژه جدید رو میخوای بری یا نه؟" و من شروع کردم به صحبت کردن و از شرایط الان و شرایطی که اونجا میتونه پیش بیاد بهش گفتم و گفتم که هنوز معلوم نیست برم یا نه! اما حتما میرم و از نزدیک بررسی میکنم و بعدا در موردش تصمیم میگیرم

بعد طی کش و قوسی که توی بحث پیش اومد بهش گفتم که

" میدونی من دنبال ثباتم و نمی تونم به راحتی این ثباتی رو که برای بدست آوردنش زحمت کشیدم از دست بدم و برم و بخوام جای دیگه ای از نو بخوام نوع دیگه ای از این ثبات رو اونجا پیاده کنم , دیگه نه روحیه اش مونده که اینکارو بکنم و نه شرایط سنی و سایر شرایط ها (از قبیل شرایط خانوادگی) اجازه نمیدن که به راحتی دست به همچین کاری بزنم" و دست آخر تاکید کردم که "الان دیگه بیشتر دنبال ثباتم"

برگشت بهم گفت که این چیزی که تو میخوای 78 میلیون ایرانی هم دنبالشن حتی رییس جمهور کشور هم دنبالشه چه برسه به تو!

به قول این تیکه هایی که توی وایبر و تلگرام بدجور مد شده حرفش بدجور قانعم کرد!

پ.ن: بعدا که تنها شده بودم داشتم فکر میکردم که چرا من این همه تنبل شدم و کارایی رو که تصمیم میگیرم انجام بدم یا شروع نمیکنم یا به سرانجام نمی رسونم در حالیکه که میدونم در کل میتونه به نفعم باشه و به این نتیجه رسیدم که اینم میتونه ناشی از همون ثبات خواهی باشه که اشاره کردم , حالا چطور؟ الان خوب یا بد , زندگیمو از یه جهاتی به توازن که همون اسم دیگه ثبات هست رسوندم درسته یه لنگی هایی داره و حتی بعضی قسمتاش خالیه و خلا داره ولی مهم اینه که با همین منوال به صورت نسبی در توازنه و یه ثبات نسبی در روال زندگیم ایجاد شده , حالا اگه بخوام یه فعالیت جدید شروع کنم این توازن رو به راحتی برهم میزنه مثلا اگه بخوام یه نرم افزار جدید یاد بگیرم یا سطح زبانم رو بالاتر ببرم یا بخوام یه مقطع تحصیلاتم رو بالاتر ببرم این توازن رو به هم میزنه , هم به لحاظ ریالی , هم به لحاظ وقتی که قراره بزارم , هم به لحاظ تمرکزی , و هم اینکه وقتی این فعالیت رو یاد گرفتم باید به فکر استفاده مستمر از اون یا حداقل تمرینش باشم که فراموشم نشه و تمام این چیزایی که گفتم ناخودآگاه (بازم تاکید میکنم که ناخودآگاه) یه حسی کاهلی و سستی و نه تنبلی (برخلاف چیزی که اون بالا نوشتم) ایجاد میکنه و ضمیر ناخودآگاهم به خاطر حفظ این شرایط توازن و ثبات نسبی منو از اون فعالیت منع میکنه مگر اینکه اشتیاق اولیه ام اونقدر زیاد باشه که خودمو درگیرش کنم و توی روند زندگیم برای خودش جا باز کنه که اونم ....