بد بودن کار سختی نیست , اتفاقا این بد نبودنه که کار خیلی سختیه! وقتی به جای اینکه کمکت کنن همه میخوان هولت بدن به سمتی که خطایی ازت سر بزنه , این بد نبودنه که محال میشه , بد نبودنه که چیزی فراتر از سخت بودنه
تقلب کردن سخت نیست , دروغ گفتن سخت نیست , منتها وقتی توو جامعه ای که پذیرای این روابط و این نوع برخوردهاست زندگی میکنی شیاد نبودن و صداقت داشتن محکومه! و اونوقته که پا روی وجدانت و شخصیتت و پا روی خودت میزاری و از انجام کار سختی که هیچگاه تو رو زیر سوال نمیبرد (حتی توی خلوت خودت) دست برمیداری و با خودت میگی: "منم مثل همه! کار راحت تر رو انجام میدم!" و اتفاقا این کار راحت , چون راحته , کم کم گرایش بهش بیشتر میشه و میشه عادت و اونوقته که ....
پ.ن: تا حالا به این فکر کردین که چرا همه اونایی که توو ایران زندگی میکنن وقتی از خارج (گذشته از اینکه کودوم کشور منظورشون باشه) حرف میزنن انگار دارن از بهشت حرف میزنن و یه حسرتی ته حرفاشون و ته دلاشون هست؟
خیلی قشنگ بود
ممنون