هوای بارونی

هوای تبریز (شهر مادری من) دو روزه که بارونیه و آدم از هوای پاک و قطرات درشت بارونی که میخوره به سرش یا صورتش یا حتی به شیشه لذت میبره , هر چند من مثل بعضی از این خواننده ها نیستم که از بارون خاطره داشته باشم و کسی رو یادم بیاره اما صرفا از بارون خوشم میاد , از بوی زمین که بعد از بند اومدن بارون تو فضا می پیچه هم بدجور حال میکنم صدای چک چکش توو هر جا و صدای شرشرش توو ناودونا برام خوشاینده , معمولا هیچ وقت با خودم چتر نمیبرم اما زیر بارون هم نایستادم که خیس بشم , اگر هم خیس شدنی بوده به خاطر حس عشقولانه یا شاعرانه اش نبوده , اعتقادی هم به هوای دو نفره اش ندارم هر چند که قبلا حس دو نفره بودن رو یکی دیگه از کوله بارم برداشت و رفت برای خودش , الان که دارم این متن رو تایپ میکنم صدای چکه های بارون روی شیشه و کمی اونطرفتر صورت آروم و قشنگ مامانم که گهگاهی سرمو از توو لپ تاپ که میارم بیرون می بینمش , سرشارم میکنه از خوشی و شادی و آرامشی بهم میده که غیرقابل وصفه

به هر حال میخواستم بگم که ما توی تبریزمون داریم از هوای بارونی لذت می بریم! خدا نصیب کنه