کشف

هنوز هم وقتی به کشف خویشتن می پردازم

مسیر درست را از روی در پای تو دنبال میکنم

و پرچم کشف و فتح خویشتن را

وقتی روی قله های خود

با بیرق تو جایگزین میکنم

کابوس وار به این سوال می رسم که:

تنگنای این درون تاریک را

بی چراغ و فانوس

چه زمانی پیموده ای؟

و بی ادعا

کشف خود را به رخ نکشیده ای

که من اینچنین خود را از تو می شناسم؟