وقتی میگن در مورد کادو دادن و کادو گرفتن به ارزش معنوی اون فکر کن و نه به ارزش مادی اش, همیشه منو یاد دوران کارشناسی میندازه و اینکه چه خوب شد من در اون برهه از زندگیم , اون مرحله رو تجربه کردم و الان بدون اینکه کسی بهم یادآوری کنه همیشه به بعد معنوی قضیه فکر میکنم و نه به جهت مادی اش! اینکه کسی به یاد من بوده و در اون لحظات که داشته چیزی رو به نیت من تهیه میکرده , میدونسته که من واقعا و از ته دل خوشحال میشم , خواه اون کادو یه خودکار ساده بیک بوده باشه و خواه سری خودکار و خودنویس و روان نویس دیپلمات(برند معروف دیپلمات) و خواه حتی چیزی فراتر از اینها!
یادمه در دوران کارشناسی , همه مون(همه کسایی که با هم جورتر بودیم) تقریبا از قشر ضعیف جامعه بودیم و همه هم همدیگه رو خوب خوب میشناختیم و راحت بودیم و هیچ انتظار بیجایی از هم نداشتیم
پایان دوره بود و همگی داشتیم روی پایان نامه کار میکردیم به هر حال بعد از این مدت طولانی که باهم بودیم بایستی یه چیزی می بود که بعدها دوران خوش(و گاهی ناخوش) این برهه رو به یادمون بیاره واسه همین تصمیم گرفتیم برای جلسه دفاعیه پایان نامه برای هم کادو بگیریم
چه روزایی بود! رضا.ح صورتی شبیه به گربه معروف کارتونی "گارفیلد" داشت و از عنوان کردنش هم ناراحت نمیشد , اکبر.م شکمی گنده مثل "شرک" داشت و اتفاقا مثل اون هم گاهی خیلی زود عصبانی میشد, رضا.ک از لحاظ ظاهری که نه , ولی از لحاظ شخصیتی چیزی شبیه به "خر شرک" بود و جالبترین و بهترین جای قضیه هم این بود که این دو تا (اکبر.م و رضا.ک) پایان نامه مشترک داشتن , تصور کن "شرک" و "خر"ش در یه داستان دیگه بازم در کنار هم بودن!
و هر کودوم از بچه ها که لقب خاصی داشتن و یا شباهت خاصی به یه شخصیت خاص و ما برای یادبود برای هر کسی عروسک اون شخصیت رو براش می خریدیم و بعد از دفاعیه , روی سن بهش هدیه می دادیم
اما نکته این کار اینجا بود که با توجه به شرایطی که تقریبا همه مون داشتیم و توان اینو نداشتیم که خودمونو توی خرج اضافی بندازیم برای رضا.ح یه عروسک "گارفیلد" دست دوم از یه مغازه که عروسک دست دوم میفروخت خریدیم , برای رضا.ک و اکبر.م عروسک های "فیونا و شرک و خرش" رو خریدیم , برای من دوستان , به خاطر استفاده همیشگی ام از روان نویس , یه روان نویس ساده خریده بودن و همینطور تا انتها که برای همه بچه ها کادوهایی تهیه شده بود که هم یادگاری باشه و هم خرجی اضافی روی دست بچه ها نزاره و همه مون هم هنوزم اون کادو ها رو توی بهترین نقطه خونه هامون داریم و خیلی هم برامون عزیزن و ازشون خیلی مواظبیم
از اونجا بود که عملا یاد گرفتیم که ارزش هر هدیه به فکر و انگیزه ای هست که پشتش قرار داره نه به قیمت و ارزش مادی
و این یکی از بهترین چیزایی بود که من توی زندگیم بدست آوردم