اول

داشتم تو نت وول میخوردم که یهویی دیدم یکی از دوستان آپ کرد درست همون لحظه وبلاگشو باز کردمو  براش نوشتم که من اول شدم

نمیدونید چه حسی داشتم انگار جایزه صلح نوبل رو بهم داده باشن

با اینکه خیلی وقتا خود من از دیدن این جور کامنتا که توی وبلاگای دیگه بوده حس خوشایندی نداشتم ولی انجام این کار برام یه قشنگی خاص داشت که بعد از نوشتن این کامنت برای اون دوست برای اینکه دلیل کارمو هم براش توجیه کنم که یهو فکر نکنه زده به سرم براش نوشتم که:

(راستشو بخواین اینجاش سکرته و خصوصی ولی بعدشو میتونم براتون بگم)

این اول شدن و این چیزا....
یه جور حس کودکانه است که بهت دست میده و وقتی اون حس کودکانه بهت دست میده حس میکنی که مثله بچه که پاک و سبکتره , تو هم سبکتر شدی
اصولا از بچه بودن خوشم میاد
من از اونایی بودم که تو بچه گیم آرزو نکردم که زودتر بزرگ بشم
دست کم اینکه یا من یادم نمیاد یا خیلی کم بوده که گفته باشم