دلشکسته

فیلم دلشکسته رو دیدم با بازی بی تا بادران(اگه اسمشو درست خونده باشم) و شهاب حسینی در نقش اول زن و مرد

مثله همه فیلمای ایرانی که به قصد و نیت عالی بودن ساخته میشن شروعی توفنده داشت

یه محیط دانشگاهی (که داخل پرانتز باید بگم که تنها محیط ایده آلی توی کشور ماست که میشه و میتونی اینجور همسایگی ها و تقابلات از دو تفکر با جنس مختلف و یا همسایگی و تقابلات دو جنسیت مختلف یعنی زن و مرد ، و دوجور تربیت کاملا متمایز رو دید و غیر از دانشگاه دیگه محیط دیگه ای رو سراغ نداریم که اینجور باشه ، نه محیط کاری ، نه محیط بیرون ، نه محیط دوستی (چون اکثر دوستیها به دلیل اولین تجربه در سن بالا یه چیزای دیگه توش پیدا میشه و وقتی هم خالصش پیدا میشه بعد از اتمام دوران دانشگاه منقطع میشه) و نه هیچ محیط دیگه ای ، البته در مورد شرکتهای جدید خصوصی حرفی نمیزنم که به تازگی و در طی چند سال اخیر راه افتادن که البته در مورد اونا هم بایستی بگم که اونجاها هم محیط صرفا یه دست هست و معمولا دو نگرش وجود نداره چه برسه به اینکه دو نگرش کاملا متفاوت باشه)

الغرض داشتم میگفتم که یه محیط دانشگاهی اونم از نوع جامعه شناسی.

یه دختر از یه خانواده پولدار که خانواده به تبع پولدار بودنش یه نیمچه تحصیلاتی دارن ، البته بهتره بگم  مدرک دانشگاهی دارن تا تحصیلات!

و یه پسر از یه خانواده فرهنگی که درست در نقطه مقابل خانواده دختر ، معمولا با تحصیلات و بینش بالا و وضعیت اقتصادی در حد خودکفایی و کمی بالاتر! نتیجه جنگ هم نگفته پیداست (بله دارم بهش جنگ اطلاق میکنم )

فیلم خوبی بود البته تا زمانی که این دختر و پسر تصمیم به ازدواج نگرفته بودن ، چالش های فکری هر دو رو نشون میداد و باورهای هر کودوم رو در مورد دغدغه فکری طرف مقابل که البته شفاف سازی کنم که منظورم باور کردن و یا باور نکردن این مقوله ها برای طرف مقابل بود

عکس العمل های جالب و دیدنی از دیدن یک سری واقعیت هایی که هر کودوم از دو طرف سرشو تو برف کرده بود و نمیخواست اونو ببینه حاصل میشد و دست آخر یه مقوله عشقی که کارو به ورطه دینی و مذهبی کشوند و معمولا هم پیداست که توی این وادی ، کی باید تغییر کنه و کی نه؟ (اصلاح میکنم کی تغییر میکنه و کی نه؟ )کی باید کوتاه بیاد و کی نه؟ ودر آخر آخر فیلم هم یه اتفاق شبیه به معجزه! البته یعنی خود معجزه!

پ.ن: من بی دین نیستم ، لاییک هم نیستم ، جدایی دین از سیاست هم شعارم نیست، غربزده هم نیستم ، روشنفکر هم نیستم ، من فقط پینوکیو هستم

پ.ن2: فیلم بسیار خوبی بود (البته برای کشورمون ایران با تمام محدودیت ها و امکاناتش) که دیدنشو برای همه دوستان توصیه میکنم

پ.ن3: چرا ماها نمیتونیم دو تا مساله رو بصورت کاملا جدا از هم و به صورت مجزا ، درک ، و حل و فصل کنیم ؟

پ.ن4: بزرگترین ایرادی که به اینجور فیلما وارده اینه که تا حد ممکن به هر دو جبهه از موضع حق نگاه میشه! یعنی برای هر دو طرف فقط و فقط موارد و جنبه هایی که اون طیف در اون موضوع حق دارن و کاملا درست میگن نشون داده میشه نه مواردی که اونا هم احتمالا دچار اشتباه شدن و ایدئولوژی و برنامه های غلط هیچ کودوم نشون داده نمیشه تا کاستی هاشون با هم مقایسه بشه و یا به نوعی رفع و رجوع بشه و یا به تکامل برسه و تکمیل بشه