تا حالا باج خواهی وبلاگی دیدین ؟
دقت کردین اکثر دوستانی که میان و به وبلاگ سر میزنن متن رو نمیخونن و اگر مجبور نبودن و میتونستن شمارو به یه طریق دیگه به وبلاگ خودشون دعوت کنن و آمار وبلاگشونو بالا ببرن حتما از گذاشتن اون کامنت کلیشه ای هم خودداری میکردن (البته به جز دوستانی که معمولا به آدم لطف دارن )
بعضیا هم هستن که درسته به زبون نمیارن ولی حرف اصلیشون اینه که :
کامنت بزار تا کامنت بزارم !
این همون قضیه است که من ازش به عنوان باج خواهی وبلاگی یاد میکنم
آیا اصلا کسی به کامنت من احتیاج داره ؟
آیا اگه کسی به پستای من یا شما کامنت نزاره میمیریم ؟
جواب همه این سوالا معلومه ولی از اونجایی که ماها انسانهای اجتماعی هستیم و دوست داریم که توی شادی و غم یکی کنارمون باشه و یا حتی دوست داریم کسی باشه که باهامون اظهار هم نظری کنه تا هم از صحت نظراتمون بیشتر خبردار بشیم و همینکه از لحاظ روحی شارژ بشیم و همینکه از خوندن نظرات دیگران لذت ببریم (حالا چه مثبت و چه منفی و چه در جهت و چه در خلاف جهت نظرمون باشه) دوست داریم که دوستانی باشن که بیان مطلب رو بخونن و اگه ارتباطی برقرار کردن یه نظری هم بدن و این نیاز به باج خواهی نداره !
هستند وبلاگهایی که آدم با اینکه اونا با مطالب ما ارتباط برقرار نمیکنن و کامنت نمیزارن ولی دوست داره که بره و مطالبشونو بخوونه و لذت ببره
نمی دونم چی بگم
شاید یه عده واقعا می میرن
شاید یه عده حس می کنن دیگه تنها نیستن
شاید یه عده حی می کنن مورد توجهن
و هزار تا شاید دیگه
حالا تو که برات نظر میگذارن من چی بگم که اصلا کسی نمیخونه چه برسه نظرهم بگذاره.
خوب گلم من که میام به دیدنت
همیشه و همیشه
سلام
ببخشید که دیر اومدم
عید عجیبی بود
خیلی طولانی
اما خوب تموم شد
و منم برگشتم
:-)
می بینمت
تا بعد
مرسی از اینکه سر زدی
خوب هر چقدرم طولانی بوده باشه بازم تموم شد
خوش اومدی
من که شخصا واسه دل خودم مینویسم ...دوست داشته باشم به وبلاگ دوستان سر میزنم و وگر مطلبشون مفید و از نظر من قابل بحث بود ، نظر میزام ....مثلا یکی دیشب با شوهرش رفته بیرون و کلی حال کردن ....
خوب من باید حی بگم ؟
این به طور مثل بود .
به هر حال مطلبت حای سخن بسیار داره .
خوش باشی.
خوب حتی وقتی آدم واسه دل خودش مینویسه بازم گاهی دلش میخواد که یه چیزایی رو که شاید برداشت دیگرون از خودش باشه رو بدونه
در مورد مثالت هم حق با توئه
منم اینجور موارد رو زیاد دیدم
سلام
وبلاگ خوب و پر محتوایی داری به منم سر بزن
راجع به مطلبی هم که نوشتم خوشحال میشم نظرت رو بدونم ؟!!!javascript:void(0);
آره منظورت همینه مگه نه؟
اون اولی که وبلاگ زده بودم حدود ان سال پیش منم خیلی دوست داشتم تعداد کامنت هام زیاد بشه خداییش تعدادش بدم نبود ولی واسه اینکه کم نشه خودم رو می کشتم ولی این تیپ کامنت نمی ذاشتم ...
الان نظرم جور دیگه است فقط دوست دارم ارتباط برقرار بشه تعداد برام مهم نیست
نمیدونم نظرت همین بود یا نه الان خسته ام تازه از سفر برگشتم ایشالا سر فرصت میام پست های قبلیت رو هم میخونم
خداحافظت
سلام
دقیقا همینه
منم دوست دارم تعداد مراجعینم زیاد باشه ولی بیشتر ترجیح میدم که اونایی که میان ارتباط برقرار کنن
در ضمن رسیدن به خیر
میگم ها این مادر بچه ها یه چن وقتیه که نیست
نگو سفر بوده
سلام یاشار جان
منکر حرفی که زدی نیستم!
ولی دوست دارم از یه زاویه دیگه بهش نگاه کنم!
حقیقتش ترجیح میدم بهش مثبت نگاه کنم، دوست دارم این طوری فکر کنم که این یه دوستی دو طرفه است...
ولی یه سوالی که هست اینه که:
اصل بخش نظر خواهی چیه؟ (جواب های زیادی هست! نه؟)
ولی به جای جواب به این سوال ترجیح میدم به دو تا سوال مشابه و تخصصی تر جواب بدم:
اول: منِ وبلاگ نویس از بخش نظر خواهی بلاگ خودم چی میخوام؟
دوم: چرا میریم تو بخش نظر خواهی بلاگ دیگران؟
بهنام جان منظور منم این نیست که کسی نیاد و وقتی هم کامنت میده نقد مثبت باشه نه اتفاقا منظور من به سوال خودت اشاره میکنم که منِ وبلاگ نویس از بخش نظر خواهی بلاگ خودم چی میخوام؟
من ارتباط با مطلب رو از مخاطب میخوام و بعد کامنتش رو
سلام.خوبید؟
من هر حسیم با بلاگ نوشتن ارضا بشه اجتماعی بودنم ارضا نمی شه...
انگار هممون هدف بلاگ نویسی رو فراموش کردیم...
به جای اینکه بشیم دو تا گوش یه زبون شدیم صدتا زبون بی گوش!
فقط می خوایم خونده بشیم
خوب همه دوست دارن که صدتا که سهله میلیون تا گوش بهشون گوش بده ولی اینجا محلی واسه گفت و شنوده
ولی بلاگ نوشتن نشون دهنده حس اجتماعی بودن توئه یا نه ؟
اگه اجتماعی نبوده باشی عمرا بخوای وبلاگ بزنی
سلام..خوبی؟؟
وبلاگ زیبایی داری..به من هم سر بزن..
اینجوری منظورته ؟؟
اره بعضیا اینطورین دیگه..تا نری وبلاگشون نمی یان.یا اگرم میان نظر می دن واسه اینه که تو هم بیایی..
چه جالب منم امروز می خواستم یه پست بزارم که تقریبا این مساله رو هم یه کم راجع بهش حرف زده بودم.که هدفم از کامنت گذاشتن و کامنت گذاری شما دوستیه و بس..که انگاری شما پیشاپیش پست من و یه کمیش رو فهمیدید.
و یه چیز دیگه..در مورد گره سبزه هم می خواستم یه چیزی بنویسم که ننوشتم
چه تفاهمی توی نوشتن.
یه بار توی وبلاگ قبلیم یه طومار درباره همین موضوع نوشتم..چون واقعا دیگه بهم بر خورده بود..
من معمولا یه وبلاگای خاصی رو می خونم.که وبلاگ شما از اون نوع وبلاگا نیست.ولی متفاوته برام.یعنی دوست دارم نوشته ها تو بخونم.و این رو هم قبلا گفته بودم که اگه از وبلاگی خوشم نیاد هیچ وقت کامنت نمی زارم چه برسه حرف اصلیم این باشه که بیا ت ابیام وبلاگت..البته منظور خاصی ندارم از این حرفما.ولی همین طوری گفتم که فکر نکنی من از اون آدما به قول ت وبده بستون هستم.
فعلا
خوب منظورم درست همینایی بود که گفتی
خوب وقتی مطالب مشابه داریم هردومون میتونیم به زبون خودمون بهش اشاره کنیم و زودتر یا دیرتر کردن اون اصلا مطرح نیست چون گاهی یه مطلبی هست که آدم مدتها بهش فکر میکنه ولی تا بیادو به صورت یه پست یا نوشته در بیاد طول میکشه و نباید از جهت اینکه یه نفر یه روز زودتر اونو گفته از گفتنش صرف نظر کرد
خوشحالم که میای و وبلاگمو میخونی و خوشحالم که وبلاگم خاص نیست چون من دوست ندارم از همه جدا باشم و از اینکه معمولی ومثله همه باشم کیفور میشم در ضمن خاص بودن به نوعی مسئولیت هم میاره ولی ممنونم که میخوونی و کامنت میزاری
در ضمن بده بستون رو به طور کلی رد نکردم منظورم این بود که تو با مطلب اونی که واسش کامنت میزاری ارتباط برقرار کنی و اونم با مطلب تو ارتباط برقرار کنه و به همدیگه در رشد یه فکر کمک کنین چون هیچ فکری بدون نقد و انتقاد پیشرفت نمیکنه
خوب...چاره اش که راحته..باج نده...نه نظرشون رو تایید کن..نه بهشون سر بزن...خواستی سر بزنی هم نظر نده!
سلام زهرا جان
راستش دنبال چاره اش نیستیم دنبال چرایی مساله ایم
تازه اینی هم که گفتی فکر نکنم چاره اش باشه
سلام.
من بی وفا نیستم فقط بعضی وقتا که ....
بی خیال.مهم نیست. از همون مهم نیست هایی که خیلی مهم اند ولی بازم بگذریم...
من حدود دو ماه اولی که وبلاگ رو ساخته بودم.هیچ وقت به روزش نمی کردم.اگه به وبلاگی سر میزدم نه اسمی و نه هیچی از خودم به جا نمی ذاشتم ففط اگه حرفی برای گفتن داشتم می گفتم همین.
تا اینکه نمی دونم چه جوری برای اولین بار برام نظر گذاشتی نمی دونم یاد ته یا نه ولی وقتی بهم گفتی خواهشا توی هر کامنتت اسم وبلاگت رو بذار بهت گفتم من وبلاگم رو برای خودم می نویسم.
ولی بعدا فهمیدم که اگه کسی وبلاگم رو بخونه هیچ اشکالی نداره. شاید اونم حرفی برای گفتن داشته باشه.به هر حال الان وبلاگم رو تو لیست وبلاگای به روز شده می زارم ولی تا حالا به کسی نگفتم .
وبلاگ خوبی داری.
به منم سر بزن.
از بین کامنت ها همیشه منتظز کامنت توام.
چون هیچ وقت گذری نمی خونیشون.شاید هم نظر نباشیم.ولی حرفای منطقی میزنی.البته من زیاد اهله منطق نیستم.
فروزان عزیز سلام
یادم هست که میومدی و بیخبر میرفتی
ولی حالا خوشحالم که ردی از خودت به جا میزاری
مطالبت بدون تعارف ارزش دو یا سه بار خوندن رو هم داره و همچنین فکر کردن رو
و خوشحالم که دوست خوبی مثله تو دارم
سلامم یاشار جان:
خوبی عزیزم؟؟
مطلبت کاملا رسا بود و واضح...منم باهات موافقم همه جوره..ولی وبایی مثل برا من که کمی پیچیدس برا بعضی ها که به من میگن میرم اطلاع میدم که آپ تا عقب نمونند ولی بعضی از وب ها اینقدر البه که خود به خود آدم دوست داره که مطالبشو بخونه و نظر بده..بعضی ها که تکلیفشون مشخصه برای از سر وا کنی میان نظر میدن و یا اینکه بیکار بودند وب زدند ولی بعضی از وب هایی که مثل من هفته ای یه بار آپ میشه و دنباله داره لازمه که اطلاع بدم ولی به قول تو گاهی هم اطالاع نمیدم به بعضی ها فقط الاع میدم ولی زیاد مهم نیست چون اگر واقعا وب خوبی داشته باششی خواننده هم داری نیازی به تبلیغ نداری من به این نتیجه رسیدم..
وب شما هم که دیگه حرف نداره واقع مسایل خیلی خوبی رو بیان میکنی...
ممنون
پستا های قبلیتم خوندم خیلی و زیبا بود...مخصوصا سبزه..
مرسی گلم...
شاد باشی..
سلام به شهرزاد گلم
ممنون از اومدنت
میدونی که مطلب من برای کامنتای دعوت دوستای خوبی مثله تو نیست که من همیشه ازت خواهش کردم که وقتی به روز میشی بهم خبر بدی
همیشه از نظراتت استفاده کردم واز دیدنشون کلی خوشحال شدم ولی میدونم که دیدی که هستند کسایی که هزار تا هم پست که بزنی یه کامنت مرتبط با پست نمیدن و انتظار هم دارن که دم به دقیقه بری و براشون خوش رقصی کنی
در مورد لطفت نظرت به پستام خیلی ازت ممنونم
چشم! حتما آپ میکنم!
دقت کردی منم بعضی وقتا باج میگیرم؟!
آره دارمت
مرسی بید ِ مجنون ِ جونم
ـــــــ
ارشیو را قایم کرده ام که نباشد .. که نباشد / دیروز
را هی برای امروز
---------
برای خشتک هم راه بسیار است
دستها بالا
نمیشه یه راهی واسه ما بزاری که بتونیم به آرشیوت برسیم
اصلا بهش فکر نکرده بودم به نظرم اونقدر مهم نیست که فکرتو مشغولش کنی.
شاید ؟؟
ولی واسه هر کسی یه چیزایی مهمه
واژه خوبی براش انتخاب کردی ...
اما راستشو بخوای بعضی وقتها باید به قول معروف تبلیغات کرد تا بیان و وبلاگتو بشناسند ... کاری رو که من هیچ وقت درست انجام ندادم ...
در هر صورت بعضیا واقعا طلب کارن موقع نظر دادن ...
مرسی که سر زدی ...
میدونی باید مرزا رو تعیین کنیم
من نمیگم کسی رو به وبلاگمون دعوت نکنیم نه
ولی باید طوری برخورد کنیم که طرف مقابل هم وبلاگمونو بشناسه و هم بهش علاقمند بشه
صرف فقط شناختن به دردی نمیخوره چون طرف یادش میمونه که بله این همون وبلاگه که فقط از آدم کامنت طلبکاره !!
این نوع شناختن به دردی نمیخوره باید طوری بشناسنت که اگه یه وقت یادت رفت تو بهش سر بزنی اون بیاد و بهت سر بزنه
یکی از دلایلش اینه که ماها دوس داریم که خونده بشیم . حالا اگه این دوست داشتنه بیشتز باشه به نسبت خوندن کارمون میشه اینکه هول هولکی یه جیزی رو خونده نخونده کامنت بدیم که اون طرف هم بیاد و کامنت بده و از نظر روانی یه مقدار امتیاز میگیریم.
دنیای مجازی دنیای عجیب غریبیه.
من خیلی وقتا بعضی از پستام رو با کاکنتاش دو باره میحونم و لذت میبرم. بیچاره م دیگه دنیام شده یه وبلاگ و چند تا خواننده :(
مساله همینه که ما میخوایم از لحاظ روانی تخلیه بشیم و همین باعث میشه که افراد بیشتری رو واسه کامنت دادن بکشیم به طرف وبلاگ خودمون و معمولا اینکارو به زشت ترین صورت انجام میدیم که طرف فقط همون یه دفعه رو فقط واسه اینکه زیر دین نباشه میاد و دیگه تموم میشه و میره دنبال کارش
معامله .. معادله .. چمی دانم همین ها که می گویی..
هست / نه اینجا / همه جا
مرسی
نیازی نیست به یکی آدم باج بده
حتی تو دنیای نت
مهم اینه که خودت تخلیه روحی بشی و افکارت رو که شامل شادیها و غمهاته بریزی تو دل کاغذ
چون دل کاغذ بزرگتر از دل خودته و با نوشتنشون لااقل خودت سبک می شی
البته قبول دارم که آدم لذت می بره دیگران با نوشته هاش ارتباط برقرار کنن و نظر خودشونو بنویسن
اما همین مدت زمان کوتاهی هم که تو این وادی بودم یاد گرفتم که انتظاری از هیچ کس نداشته باشم
نه دوستان و نه غریبه ها
اما باج هم به هیشکی نمی دم
واسه خیلیها با علاقه و رغبت کامنت گذاشتم حتی اگه واسه یه بار هم خونده باشم مطالبشون رو اما نگفتم منتظرم بیای و نظرتو بهم بدی
اگه دوست داشته باشه خودش میاد و اگه وقتشو داشته باشه لابد نظر هم می زاره
شاید گاهی از دیدن یه کامنت کوچولو از دوستان خیلی هم خوشحال می شم و دلگرم که بهتر بنویسم اما همین کامنت کوچولو که هرازگاهی سر از وبلاگ من در میاره منو خوشحال می کنه که دوستان میان و می خونن اما اینکه چرا کامنتی نمی زارن ممکنه هزار و یه دلیل داشته باشه و من دیگه دنبال هزار و یه دلیلش نیستم چون مطمئن هستم می خونن و همین برام کفایت می کنه
تو هم خودتو واسه این باج خواهیها ناراحت نکن فوقش اینه که خودت از هر چی که خوشت نمیاد انجامش نمی دی.
به همین سادگی!
ما باید یاد بگیرم با رفتارمون هم حرف بزنیم
اگه کاریو دوست نداری انجام نده کسی که مجبورت نکرده یاشار؟
اینجا دنیای نته انتظاراتمون در حد همین دنیا باشه نه بیشتر
اینا رو خودم تازه یاد گرفتم وگرنه منم اول برام سخت بود. اما امروز می دونم دوستام میان و مطالب منو می خونن و باهاش هم ارتباط برقرار می کنن اما همون هزار و یه دلیل باعث می شه که منو از شنیدن نظر و دیدگاهشون محروم کنن
همین!
موفق باشی یاشار!
سلام
ممنونم از دلگرمیهایی که میدی
منم مثله تو یاد گرفتم که دیگه انتظار خاصی نداشته باشم و ندارم !!
ولی چیزی که باعث پیشرفت میشه نظرات متفاوت و در جهات متفاوته که میتونن باعث پیشرفت بشن و ماهارو بسازن چه از لحاظ فکری و چه از لحاظ فرهنگی
به هیشکی هم باج ندادم و نمیدم و همونطوری هم که گفتم وقتی از یه وبلاگی خوشم بیاد چه صاحبش باهام موافق باشه و چه همیشه نظراتش علیه من باشه معمولا بهش سر میزنم چون لذت میبرم
نه عزیز کاملا واضح بود، بعضی ها اونقدر تابلو اینکارو میکنن که نگو و نپرس، مثلا نوشتی که "من این وبلاگ رو تعطیل کردم"، طرف میاد مینویسه "خیلی قشنگ بود، منتظر آپ بعدیت هستم" ...
حالا من آپدیتم، دوست داشتی بیا، بهاری باشی...
مرد باران
mohammadblogs@yahoo.com
http://rainct.blogsky.com
سال 1387 هـ.شـ.
انگار باید بهت حق بدم که گاهی وقتا اینجوریه
چون طرف قبل از اینکه بیاد تو وبلاگت تصمیمش رو گرفته که چی قراره بهت بگه و وقتی میاد تو وبلاگت حتی اگه مطلبت با اون حرف کاملا متناقض باشه چون اونو نمیخونه حرف خودشو میگه ومیره
سلام.
اسمی که واسه این کار انتخاب کردید عالی بود.
از این که با وبلاگتون آشنا شدم خوشحالم
به نکته های جالبی اشاره میکنید.
امیدوارم تو کارتون موفق باشید.
سلام
لطف داری عزیزم
منم از آشنایی باتو خوشحال شدم